گفتارهایی در روشن وایی Guity Novin
این وبلاگ سروده ها، نوشته ها و گفتگوهایی را در باره ی فلسفه ی دوران رو شن وایی دربر داردگفتارهایی در روشن وایی Guity Novin
این وبلاگ سروده ها، نوشته ها و گفتگوهایی را در باره ی فلسفه ی دوران رو شن وایی دربر داردهفت سروده از هفت سروده سرای زن افعان
These seven highly symbolic, and strikingly powerful poems by seven Afghan female poets full of hope, defiance, and love open a panoramic window to their souls where dignity and elegance reside.
The memory of sun
by : Parvin Pegevak
Tr: Guity Novin
Had there been a star in the night
it would have been sufficient
for me to remind me of the sun,
and had the sky was covered by clouds,
thunder and lightening,
a drop of rain would have been sufficient
for me to remind me of the sun,
and if the rain had stopped
a moment of thirst
in search of water
in the painful springs
would have been sufficient
for me to remind me of the sun,
O Bleakness of the war!
how can you kill in me,
the memory of the sun.
پروین پژواک
گردرشب ستاره ای بود
کافی بود
تایادخورشیدبامن بماند
واگرآسمان همه ابرمی بود
رعد وبرق،
قطره ای باران
کافی بود
تایادخورشیدبامن بماند
واگرباران نمی بارید
لحظه ای تشنگی
وجستجوی آب
درچشمه های درد
کافی بود
تایادخورشیدبامن بماند
ای سیاهی جنگ!
یادخورشیدرا درمن
کی توانی کشت؟ )
I hawl.
By : Homa Mohtaseb-Zadeh Azar
Tr: Guity Novin
From this empty space,
void of mirrors and springs,
inside a gloomy hut,
a treeless town,
drained of happiness and joy
I hawl.
فریاد
هما محتسب زاده آذر
۰
من از فضای خالی از آیینه و بهار
از اندرون کلبه ی تاریک
از شهر بی درخت
بی شادی و سرور
فریاد می کشم.
The swarms of locusts in the garden
By: Leila Serahat Roshani
Tr: Guity Novin
They looted all stars from my city's nights,
They stolen them audaciously,
They let the swarms of locusts in the garden
They left the garden key in the hands of the dark night,
If any night had a daybreak, it was going to be too bloody,
and the sun's forehead in believing this became bitter and fully wrinkled.
فوج فوج ملخ در باغ
لیلا صراحت روشنی
زشام شهرتباهم ستاره دزدیدند
ستاره های مراآشکاره دزدیدند
چوفوج فوج ملخ رابه باغ ره دادند
کلیدباغ به دست شب سیه دادند
شبی که گرسحرش بود،سخت خونین بود
جبین باورخورشید،تلخ وپرچین بود.
For your eyes
By :Mariam Mahmood
Tr: Guity Novin
For your eyes
must one connect
a thousand of yuletide nights
and then ponder deeply
on your gaze.
برای چشم تو
مریم محمود
برای چشم تو باید
هزار یلدا را
به همدگر پیوست
و آن زمان به نگاهت عمیق اندیشید.
Unchaste
By : Karimeh Vida
Tr: Guity Novin
Neither that stone
that was thrown at me,
nor that whip
that landed on my back
did add to may pains
but
it was the stare of observers of the event
that injured me.
before reaching my body
NO!
How could I've been unchaste.
It was them who saw me unchaste.
ناپاک
کریمه ویدا
نه آن سنگی
که به سویم پرتاب شد
نه آن شلاقی
که بر پشتم فرود آمد
مرا دردی افزود
ولی؛
این نگاه تماشاگران حادثه بود
که پیش از اصابت برتن
زخمم می زدند.
نه:
ناپاک کجا بودم من
آنان؛
ناپاکم می دیدند.
The justice of winter
By: Alame'h Shahid Blkhi
Tr: Guity Novin
Break in your whole height, and fall freely on earth,
Alas O mirror! the doubt be away from your eyes,
Break! God be my witness, that in the city of silence and stone,
it's a long while that a cry is buried in my throat,
ّit's a long while that this injured, this wild tulip of my heart
is the most wondering leaf in the stubborn hands of wind
is this the justice of winter? I am complaining my friend!
We are tiered and sad, but those who are happy are night and chill
عدل زمستان
علامعه شهیدبلخی
شکن به تمام قد، برخاک بریزآزاد
آی آینه! تردیدازچشم توگریزان باد
بشکن که خداشاهد،درشهرسکوت وسنگ
دیری است که مدفون است درحنجره ام فریاد
دیری است که این زخمی این لاله ی وحشی دل،
آواره ترین برگ است دردست لجوج باد
این عدل زمستان است؟! من معترضم ای دوست!
ماخسته وافسرده، اماشب وسرما شاد
