سه سروده از آرتور رامبو Three Poems by Arthur Rimbaud

سه سروده از آرتور رامبو

  Three Poems by Arthur  Rimbaud

کارگران

آوخ   آن باد  جنوب  که به ناگاه وزیدن گرفت در آن پگاه گرم اسفند !    و بپا خیزانید  همه یادمانهای بینوایی بیهوده  را و جوانی پر از آزردگی ها مان را.

آنریکا دامنی کتانی با چارخانه های سپید و  قهوه ای به بر داشت که  گویی در  سده ی گذشته به پسند  پوشیده میشد.

کلاهکی  نوار  دار و شالی از پرنیان که بس افسرده تر از سوگ مینمود.

ما در سوکناره های شهر  به گردش بودیم. هوا گرفته بود و این باد جنوبی همه ی بوی های پتیاره ی باغهای پژمرده و کشتزارهای پلاسیده را بر می انگیزاند

اما  چنین نمی نمود کزین  همسرم   به اندازه ی من فرسوده   ست.

در گذرگاهی در آن  فراز او  مرا به ماهی های کوچک در گودالی  به جامانده ازسیلابهای  ماه پیشین درخواند.

شهر با دود  و وهمهمه ی کارخانه هایش مارا  در گذار مان  تا براهی دور دنبال  کرده بود

آه که جهانی دیگر ،  سرایی ُ آشاوان شده از  آسمان و  سایه ها!

بادهای جنوبی یاد آزردگی های کودکیم  را برمی انگیزاند . بی تابی های تابستانیم را و توده ی دهشتزایی از نیرو و دانش  که بخت هماره از من دور  داشته بود . نه !

ما تابستان را در این سرزمین آزمند  به سر نخواهیم آورد. که  در آن هرگز کس نخواهیم بود مگر یتیمانی از زنا

دیگر این بازوی سخت  این رویای دلپسند را با خود نخواهد کشید.

OUVRIERS

O cette chaude matinée de février. Le Sud

inopportun vint relever nos souvenirs d'indigents
absurdes, notre jeune misère.
Henrika avait une jupe de coton à carreau
blanc et brun, qui a dû être portée au siècle dernier,
un bonnet à rubans, et un foulard de soie. C'était
bien plus triste qu'un deuil . Nous faisions un tour
dans la banlieue. Le temps était couvert, et ce vent
du Sud excitait toutes les vilaines odeurs des jardins
ravagés et des prés desséchés.
Cela ne devait pas fatiguer ma femme au même
point que moi. Dans une flache laissée par l'inondation
du mois précédent à un sentier assez haut elle me fit
remarquer de très petits poissons.
La ville, avec sa fumée et ses bruits de métiers,
nous suivait très loin dans les chemins. O
l'autre monde, l'habitation bénie par le ciel et les ombrages !
Le sud me rappelait les misérables incidents de mon
enfance, mes désespoirs d'été, l'horrible quantité de force
et de science que le sort a toujours éloignée de moi. Non !
nous ne passerons pas l'été dans cet avare pays où nous
ne serons jamais que des orphelins fiancés. Je veux
que ce bras durci ne traîne  plus une chère image.

Workers

Oh that warm February morning! An untimely Southerly came and

stirred our absurd  indigent memories, our young wretchedness.
  Henrika wore a cotton skirt in brown and white check, , which
must have been fashionable last century, a bonnet with ribbons and a silk scarf.
It was  much sadder than any  grief. We were having a stroll in the suburbs.
The weather was overcast and that Southerly wind 

excited all the vile odours of the ravaged gardens and dessicated meadows

This did not seem to bother my wife  as much as me. In a puddle left by
 last month’s floods on a path up there, she pointed out
some tiny little fish.
The town, with its smoke and noises of mills, followed us a long way

  down the paths. Oh other world, habitat blessed by  sky

and shadows! The Southerly wind reminded me of the wretched childhood events

, my summer’s despairs, the horrible

quantity of strength and knowledge that fate has always kept far
from me. No! we will not spend the summer in this avaricious land
where we shall never be anything but affianced orphans. I’d not want this hardened arm

to drag no more a cherished any longer

جدایی

دیده به بس. انگاریدنی برخورده  درزیر همه آسمانها

داشته به بس.  از درگوشی های شهرها  به شامگاهان ، و

در آفتاب ،  وهمیشه.

 دانسته به بس  ، انجامهای زندگی.  - آه درگوشی ها و  انگاریدن ها!

جدایی در شیفتگی و همهمه یی تازه!

DÉPART
Assez vu. La vision s’est rencontrée à tous les airs.
Assez eu. Rumeurs des villes, le soir, et au soleil, et
toujours.
Assez connu. Les arrêts de la vie. – Ô Rumeurs et
Visions!
Départ dans l’affection et le bruit neufs

!

DEPARTURE
Seen enough. The vision encountered under all skies.
Had enough. Murmur of cities, in the evening, and in the
sunshine, and always.

Known enough. The arrests in life. – O Rumours and

Visions

Departure  into affection and noise anew

به یک آوند

 به تپ سرانگشتی  بر طبل همه ی آواها رها میشود
و ترانه ای تازه آغاز می گردد.
با  برداشتن گامی از تو مردانی تازه برمی خیزند در تلاششان به پیش
چون سر بگردانی: شیدایی تازه ! چون سر بازگردانی ،
- شیدایی دگر!
" سرشت ما را دگرگون کن ، بیدادگران را    سر در گم بدار و نخست از زمان آغازکن"

وین کودکان برتو می خوانند " برخیز ، ز هر کجا که میشود، درونمایه ی دلپسندی و پیشامدهای  بخت" آنها از تو نیازمیدارند.

آمده از همیشه ها، تو به همه جا در خواهی شد.

À UNE RAISON

Un coup de ton doigt sur le tambour décharge tous les sons
et commence la nouvelle harmonie.
Un pas de toi, c’est la levée des nouveaux hommes et leur
en-marche.
Ta tête se détourne: le nouvel amour! Ta tête se retourne,
– le nouvel amour!
“Change nos lots, crible les fléaux, à commencer par le
temps” te chantent ces enfants. “Élève n’importe où la
substance de nos fortunes et de nos voeux”, on t’en prie.
Arivée de toujours, qui t’en iras partout.

TO A REASON
A tap  of your finger on the drum discharges all sounds, and the
new harmony begins.
One step of yours is the rise of new men and their forward march.
Your head turns away: new love! Your head turns back, – new
love!
“Change our fates, confound the scourges, starting with time”,
these children sing to you. “Raise, from anywhere, the substance of our
fortunes and desires",” they beg .
Arrival from forever, you will go everywhere.